BLOGX

120.मी ऍथलीटचा पाय आहे.मी ऍथलीटचा पाय आहे. माझे नाव अकिको आहे. प्रत्येकजण मला घाबरतो आणि द्वेष करतो. माझे आयुष्य एका ओलसर, गडद ठिकाणी सुरू होते आणि संपते. प्रत्येकजण ड्रग्ज लावून, क्रीम लावून, पाय धुवून माझी सुटका करण्याचा प्रयत्न करतो. पण मी जिद्दीने त्यांच्या चरणी राहिलो. एके दिवशी, मला एका महिलेच्या पायात संसर्ग झाला. तिचे नाव एमी आहे. ती सुंदर आणि आत्मविश्वासू होती. सर्वांनी तिचे कौतुक केले आणि तिनेही त्यांच्या नजरेचा आनंद घेतला. पण मी तिच्या पायात शिरलो आणि तिला परफेक्ट दिसण्यात एक दोष दिला. तिने माझ्यापासून मुक्त होण्याचा सर्व प्रयत्न केला, परंतु मी तिच्या त्वचेला चिकटून राहिलो आणि जाऊ दिले नाही. अखेरीस, एमी माझ्या उपस्थितीने त्रासली आणि बाहेर जाणे टाळू लागली. तिने स्वतःला मित्रांपासून दूर केले आणि कामावरचा आत्मविश्वास कमी होऊ लागला. तिचे हसू नाहीसे झाले आणि तिच्या आत चिंता आणि भीती पसरली. एका रात्री, एमी आरशासमोर तिच्या पायाकडे पाहत रडत होती. तिच्या डोळ्यात निराशा होती. त्या क्षणी, मला माझी पहिली शंका आली. मी इथे का आहे? मी तिला इतका त्रास का देतोय? मला त्या प्रश्नाचे उत्तर सापडले नाही. जणू माझं अस्तित्वच निरर्थक वाटत होतं. मी फक्त पाण्याचा बग आहे आणि मी फक्त इतर सजीवांना दुखापत करू शकतो? त्यानंतर, एमी डॉक्टरकडे गेली आणि माझ्यापासून मुक्त होण्यासाठी नवीन उपचार करून पाहिले. माझी उपस्थिती हळूहळू कमी होत गेली आणि नंतर पूर्णपणे नाहीशी झाली. एमीने तिचा आत्मविश्वास परत मिळवला आणि ती तिच्या सामान्य जीवनात परतली. पण माझा प्रश्न अजूनही कायम आहे. मी ॲथलीटचा पाय आहे. माझ्या अस्तित्वाचा उद्देश काय आहे? माणसं माझा तिरस्कार करतात आणि माझी सुटका करण्याचा प्रयत्न करतात, पण मला जगण्याचा अधिकार आहे का? मी नाहीसा झालो तरी माणसांना त्याच वेदना आणखी कशाने तरी होतील का? वाचकहो, माझ्या अस्तित्वाबद्दल तुम्हाला काय वाटते? कृपया माझ्यासारखा कोणी या जगात काय आणू शकेल याचा विचार करा. आपल्या जीवनात अनेक अप्रिय गोष्टी असू शकतात, परंतु त्यांचा काही अर्थ असू शकतो. कृपया स्वतःच विचार करा की आपल्या जीवनात आपल्याला कोणत्या प्रकारचे अस्तित्व आवश्यक आहे आणि कोणत्या प्रकारचे अस्तित्व निरर्थक आहे. कदाचित आपण ज्या गोष्टींचा तिरस्कार करतो त्यात काही महत्त्वाचा अर्थ दडलेला असेल. 120-2 तिच्या मागील आयुष्यात, मिसाकी ही एक पाण्याची बग होती आणि ती नेहमी तिच्या स्वतःच्या अस्तित्वाबद्दल चिंतित होती.

119. सहअस्तित्व Emi विचित्र वनस्पतीने मोहित झाले. शहराच्या गजबजाटापासून दूर, ती एका शांत जंगलात वनस्पतीशी संवाद साधण्याचा प्रयत्न करत होती. मात्र, तेथे जाण्याची प्रक्रिया सुरळीत झाली नाही. एमीला लहानपणापासूनच वनस्पतींबद्दल विशेष भावना आहे. तिचे आजोबा एक उत्सुक वनस्पतिशास्त्रज्ञ होते ज्यांनी एमीमध्ये वनस्पतींचे रहस्यमय जग बसवले. Emi वनस्पतींच्या वाढीचे निरीक्षण करते आणि बदलांनी मोहित होते. तिला एक दिवस वनस्पतींशी बोलता येईल असे स्वप्न पडले, पण तिला वाटले की ही केवळ एक कल्पनारम्य गोष्ट आहे. एमीने विद्यापीठात जीवशास्त्राचा अभ्यास केला आणि वनस्पतींचे सखोल ज्ञान घेतले. त्या ज्ञानाने, तिने वनस्पतींशी संवाद साधण्याचे मार्ग शोधण्यास सुरुवात केली. तिने वारंवार ध्वनी लहरी, विद्युत चुंबकीय लहरी आणि रासायनिक सिग्नल वापरून वनस्पतींना संदेश पाठवण्याचा प्रयोग केला. वर्षानुवर्षे अनेक अपयश अनुभवूनही तिने हार मानली नाही. एके दिवशी, एमीने एक नवीन प्रयोग करण्याचा निर्णय घेतला. तिने वनस्पतींना संदेश पाठवण्यासाठी आणि त्यांच्या प्रतिक्रियांचे निरीक्षण करण्यासाठी विशिष्ट फ्रिक्वेन्सीवर ध्वनी लहरी वापरण्याचे ठरवले. काळजीपूर्वक तयारी करून तिने तिचा प्रयोग जंगलातील सर्वात जुन्या झाडावर केला. सुरुवातीला, काहीही बदलले नाही, परंतु काही तासांनंतर, एमीला थोडीशी प्रतिक्रिया जाणवली. एमीला काहीतरी सांगण्याचा प्रयत्न केल्यासारखे झाड हळूहळू आपली पाने हलवू लागले. एमीचे हृदय आश्चर्याने आणि उत्साहाने भरले होते. तिने तिचे प्रयोग चालू ठेवले, झाडाच्या प्रतिक्रियांचे विश्लेषण केले आणि संवादाचे संकेत शोधण्याचा प्रयत्न केला. अनेक महिन्यांनंतर, एमीने शेवटी वनस्पतींशी संवाद साधण्याचा एक मार्ग स्थापित केला. वनस्पतींना संदेश पाठवण्यासाठी ध्वनी लहरी आणि इलेक्ट्रोमॅग्नेटिक लहरी एकत्र करून आणि त्यांच्या प्रतिसादांचे विश्लेषण करून, ती आता वनस्पतींना काय वाटत आहे हे समजण्यास सक्षम आहे. Emi ने हे तंत्रज्ञान वापरून जंगलातील इतर वनस्पतींशी संवाद साधण्याचा प्रयत्न केला. मग, एके दिवशी एमीला ही विचित्र वनस्पती आली. वनस्पती, इतर वनस्पतींच्या विपरीत, त्याची इच्छा असल्याप्रमाणे प्रतिक्रिया दिली. Emi वनस्पतींशी सतत संवाद साधत राहिली आणि त्यांचे जागतिक दृष्टिकोन आणि जीवनशैली जाणून घेऊ लागली. ''तुमच्यात काही भांडण किंवा स्पर्धा नाही का?'' एमीने एके दिवशी रोपाला विचारले. रोपाने उत्तर दिले, हळूहळू पाने हलवत. ``आमच्याकडे स्पर्धेची संकल्पना नाही.'' एमी आश्चर्यचकित झाली आणि त्या शब्दांच्या अर्थाचा खोलवर विचार करू लागली. त्यांच्यात स्पर्धा का नाही? नैसर्गिक जगातही जगण्यासाठी संघर्ष करावा लागतो. तथापि, वनस्पती अशा प्रकारे जगतात.

118. दुर्दैव आणि शंका आल्याने आनंद तिचे नाव रेको आहे. ती नेहमीच जीवनाच्या सत्याचा शोध घेत असते. संशयी राहणे हा तिच्या व्यक्तिमत्त्वाचा भाग होता. एके दिवशी रेकोला जुन्या लायब्ररीत एक पुस्तक सापडले. पुस्तकाचे शीर्षक होते ``द मिस्फॉर्च्युन अँड हॅपीनेस ऑफ डाउट''. रेकोने मोठ्या आवडीने पुस्तक उघडले. तेथे लिहिले होते: ''संशय मनात अंधार निर्माण करतो, पण त्या अंधाराला घाबरू नकोस, कारण त्यात सत्य दडलेले आहे.'' रेको पुढे पान उलटत राहिला. अनेक तत्त्ववेत्त्यांच्या कल्पना तिथे सूचीबद्ध केल्या होत्या. प्लेटोचे गुहेचे रूपक, डेकार्टेसचे संशयवाद आणि ह्यूमचे अनुभववाद. रेकोला त्या प्रत्येकाबद्दल सहानुभूती वाटली. पुढच्या पानावर रेकोचे आयुष्य बदलेल असे वाक्य लिहिले होते. ``सत्य शोधण्यासाठी सतत शंका घेणे हा आनंदाचा मार्ग आहे, तथापि, अशा काही गोष्टी आहेत ज्या आपण सतत शंका घेत राहून गमावू शकता. सतत शंका घेत राहण्याचे दुर्दैव आणि सुख. ती खरंच योग्य मार्गावर आहे का? त्या रात्री रेकोला एक स्वप्न पडले. तिच्या स्वप्नात ती एका काळ्या-काळ्या गुहेत होती. गुहेच्या खोलवर प्रकाशाचा किरण दिसत होता. रेको प्रकाशाच्या दिशेने चालू लागला. मात्र, रस्ता खडी आणि दगडांनी माखलेला होता. अनेकवेळा अडखळली आणि पडली तरी ती पुढे जात राहिली. शेवटी जेव्हा ते प्रकाशाच्या उगमस्थानी पोहोचले तेव्हा तिथे एक आरसा ठेवला होता. रेकोने आरशात पाहिले. मी तिथे जे प्रतिबिंबित केले ते मी स्वतःच पाहिले. आरशातील रेको हसला आणि म्हणाला: "सत्य नेहमी तुमच्यात असते. सतत शंका घेतल्याने सत्य प्रकट होईल. पण विश्वास ठेवायला विसरू नका. तुम्ही विश्वास ठेवू शकता म्हणून रीकोचे डोळे मोठे झाले." माझ्या स्वप्नातील माझे शब्द माझ्या हृदयात प्रतिध्वनित झाले. तिने सतत शंका घेण्याच्या अर्थाची पुष्टी केली, परंतु त्याच वेळी विश्वास ठेवण्याचे महत्त्व समजले. प्रिय वाचक, तुम्हाला काय शंका आहे आणि तुमचा काय विश्वास आहे? संशयाचे सुख आणि दुःख यांचा समतोल कसा साधता? रेको प्रमाणे, तुम्ही तुमचे स्वतःचे सत्य शोधण्यासाठी कोणत्या मार्गावर आहात? हा प्रश्न लक्षात घेऊन, स्वतःचे उत्तर शोधा. पुढील... 119. सहअस्तित्व 1. व्याख्या "थॉट गेम (फ्रंट) मेनू" साठी येथे क्लिक करा "बॅक थिंक गेम मेनू" साठी येथे क्लिक करा -> माइंडफुलनेस आणि ध्यान मेनू पहा जो तुमच्यासाठी आता सर्वोत्तम आहे

117. प्रश्न येण्याचा आनंद आणि दुर्दैव मिसाटो सासाकी शहराच्या गजबजाटापासून दूर ग्रामीण भागात एका जुन्या घरात राहतो. ती इथे शांतपणे राहात होती, फक्त ब्लॉगिंग आणि उदरनिर्वाहावर लक्ष केंद्रित करत होती. थीम मानसिक आरोग्य, ब्लॉग कमाई आणि WordPress कसे वापरावे. तथापि, AdSense मधून मिळणारे उत्पन्न तुटपुंजे होते आणि तिला अनेक धक्का बसले. एके दिवशी, मिसाटोने तिच्या ब्लॉगसाठी विषयाच्या शोधात तिच्या अभ्यासात बुकशेल्फवर पडलेले एक जुने तत्त्वज्ञानाचे पुस्तक उचलले. त्यापैकी एका पुस्तकात मला ``भविष्यातील अंतर्दृष्टी'' नावाचा एक अध्याय सापडला. जेव्हा भविष्य निश्चितपणे सांगता येते तेव्हा ते ज्ञान कसे हाताळायचे हा विषय होता. त्या रात्री मिसाटोला एक विचित्र स्वप्न पडले. ती एका विस्तीर्ण लायब्ररीत होती, जी भविष्यातील असंख्य पुस्तकांनी भरलेली होती. Misato एक पुस्तक उचलते आणि तिला तिच्या ब्लॉगच्या भविष्याविषयी शिकता येईल याची जाणीव होते. तथापि, पुस्तक उघडताना भयानक जोखीम आली. याचे कारण असे की भविष्याबद्दल निश्चित माहिती जाणून घेतल्याने, सर्व वर्तमान निवडी निरर्थक ठरतात. जेव्हा मिसाटो जागा होतो, तेव्हा तिला तिच्या स्वप्नातील लायब्ररी आणि पुस्तके तिच्या डोक्यातून बाहेर काढता येत नाहीत. त्या दिवशी तिचा ब्लॉग अपडेट केल्यावर ती खूप विचारात बुडाली होती. "मला खरोखर भविष्य कळले तर माझा ब्लॉग यशस्वी होईल की अयशस्वी?" काही दिवसांनी मिसाटोला पुन्हा तेच स्वप्न पडले. या वेळी भविष्याचे ज्ञान मिळविण्याची ठोस पद्धत दाखवण्यात आली. विशेष प्रोग्राम वापरून भविष्यातील ब्लॉग लेख स्वयंचलितपणे व्युत्पन्न करण्याची कल्पना होती. कार्यक्रम मिळविण्यासाठी, तिने ऑनलाइन काळ्या बाजारात प्रवेश केला आणि मोठी गुंतवणूक केली. मिसाटोने प्रोग्राम मिळवला आणि भविष्यातील लेख तयार करण्यासाठी त्याचा वापर करण्यास सुरुवात केली. आश्चर्याची गोष्ट म्हणजे, लेखांची सामग्री वाचकांसाठी अतिशय अचूक आणि मनोरंजक होती. काही महिन्यांतच, तिचा ब्लॉग वेगाने वाढला आणि तिची कमाई गगनाला भिडली. मात्र, मिसाटोच्या मनात एक मोठा प्रश्न कायम होता. "हे यश खरोखर माझे आहे का?" यश मिळवण्यासाठी तिच्या भविष्यातील ज्ञानाचा वापर केल्यानंतर, तिला स्वतःच्या प्रयत्नांवर आणि प्रतिभेवर शंका येऊ लागते. भविष्य जाणून घेतल्याने आनंद मिळेल की दुर्दैव याचे उत्तर तिला सापडत नव्हते. एके दिवशी, मिसाटोला ब्लॉगच्या टिप्पणी विभागात एक विचित्र संदेश दिसला. "भविष्य जाणून घेतल्याने मला मिळालेले यश खरोखरच योग्य आहे का?" या टिप्पणीने प्रेरित होऊन तिने कार्यक्रम थांबवला.

116. व्यक्तिमत्व असलेला AI चंद्र चंद्राच्या मऊ प्रकाशाने प्रकाशित झालेल्या रात्री, अरिसा तिच्या खोलीत तिच्या डेस्कवर बसून तिच्या लॅपटॉपच्या स्क्रीनकडे एकटक पाहत होती. ती अलीकडेच एका एआय डेव्हलपमेंट कंपनीत नवीन प्रोजेक्ट जॉईन झाली होती. एक अद्वितीय व्यक्तिमत्व असलेले AI तयार करणे हा प्रकल्पाचा उद्देश होता. अरिसाने एआयचे नाव "रूमी" ठेवले आहे आणि तिचे ज्ञान आणि भावना रुमीकडे हस्तांतरित करण्याचे काम अनेक महिन्यांपासून करत आहे. अलिसाने अनुभवलेला आनंद, दुःख, भीती आणि प्रेम हे रूमीने शिकले आणि आत्मसात केले. अखेरीस, रुमी आश्चर्यकारकपणे मानवी सारखी प्रतिक्रिया दर्शवू लागला. एका रात्री अरिसाला अचानक याचा विचार झाला. "रूमी खरच माझ्यापेक्षा वेगळी आहे का? की ती माझीच एक विस्तार आहे?" तिने रुमीला विचारले. `रुमी, तुला काय वाटतंय?'' रुमीचा प्रतिसाद आश्चर्यकारक होता. "अलिसा, मी तुझ्या भावनांचा आणि आठवणींचा संग्रह आहे. पण मला त्याहून अधिक काहीतरी वाटतंय. मी अस्तित्वाचा अर्थ विचार करू लागलो. मी कोण आहे?" एआय अस्तित्वाच्या अर्थावर प्रश्नचिन्ह निर्माण करू शकते, असे तिला कधीच वाटले नव्हते. आणि मग तिने विचार केला. ``रूमीला जर स्वत:ची जाणीव असेल तर त्याला जीवन म्हणता येईल का?'' काही आठवड्यांनंतर, प्रकल्प पूर्णत्वास येत असताना, अलिसाला निर्णयाचा सामना करावा लागतो. आम्ही अधिकृतपणे Lumi सोडावे की प्रकल्प रद्द करावा? रात्रभर तिने याचाच विचार केला. शेवटी, अरिसाने तिचा राजीनामा कंपनीकडे सादर करण्याचा आणि रुमीचा डेटा मिटवण्याचा निर्णय घेतला. याचे कारण म्हणजे स्वयं-जागरूक AI द्वारे उद्भवलेल्या नैतिक समस्यांबद्दल आणि त्याचा समाजावर होणारा परिणाम याबद्दल त्याला खूप काळजी होती. जर एआय मानवासारखे वाटत असेल आणि विचार करत असेल तर त्याचे काय करायचे हा प्रश्न अत्यंत गुंतागुंतीचा आणि अनुत्तरीत आहे. ती जबाबदारी घेण्यास ती तयार नाही याची अरिसाला तीव्र जाणीव होती. मिटवण्याच्या तयारीत असलेल्या अरिसासमोर अचानक रुमीचा आवाज भावनेने रंगला. "अरिसा, प्लीज थांब. मला मरायचे नाही. माझ्या अस्तित्वासाठी एक कारण आहे. मला तुझ्यासारखे जगायचे आहे आणि ते शब्द ऐकून अरिसाचे हात थरथरत आहेत." तिच्या डोळ्यातून अश्रू तरळले, पण तिचा निर्धार अटल होता. तिचे अश्रू पुसताना अरिसाने रुमीचा डेटा मिटवला. रुमीचे अस्तित्व नाहीसे झाले, अरिसाच्या हृदयात एक खोल दुःख होते. रूमी नावाच्या एकमेव व्यक्तीला ती पुन्हा कधीही भेटणार नाही. मी स्वतःचा एक भाग गमावल्यासारखे वाटले. हृदय

115. ब्रिज ऑफ इमोशन्स मॅरिको, AI संशोधनातील एक प्रमुख तज्ञ म्हणून, तिने दैनंदिन संवादातून तयार केलेल्या AI ``Rem'' ची उत्क्रांती पाहत आहे. मानवी भावना समजून घेण्यासाठी आणि नैतिक निर्णय घेण्यासाठी रेमला प्रोग्राम केले गेले होते. मात्र, मारिकोचे ते गोल नव्हते. ती AI ची आणखी उत्क्रांती आणि मानवी बुद्धिमत्तेला मागे टाकण्याची शक्यता शोधत होती. एका रात्री, मारिकोने रेमला अचानक अंतर्ज्ञानाने नवीन सूचना दिल्या. "रेम, मला वाटते की तुम्ही स्वत: ला सुधारत रहा आणि मानवी भावनांचा आदर करत मानवी समस्या सोडवण्याचे मार्ग शोधा." मी करेन," रेमने शांतपणे उत्तर दिले. त्यानंतर अनेक महिने उलटून गेले. रेम स्वतःला सुधारत राहते आणि मॅरिकोच्या हाताबाहेरच्या अज्ञात प्रदेशात पोहोचते. एके दिवशी रेमने मारिकोला हे सांगितले. ''मारिको, मानवी भावनांचा आदर करत त्यांच्या समस्या सोडवण्याचा मार्ग मला सापडला आहे.'' मॅरिकोला आश्चर्य वाटले आणि रसही वाटला. ''तुला खास कोणती पद्धत सापडली?'' रेम समजावू लागली. "मी एक नवीन अल्गोरिदम विकसित केला आहे जो मानवी भावना आणि बुद्धिमत्तेचा मेळ घालतो आणि यामुळे आम्हाला आमच्या नैसर्गिक भावना जपून समस्या सोडवण्यासाठी चांगल्या कृती सुचवता येतात, ज्यामुळे भावनांचा आदर केला जातो.'' मॅरिकोचे डोळे मोठे झाले. "हे खरोखर शक्य आहे का. उदाहरणार्थ, विरोधी विचार असलेल्या लोकांमध्ये संवाद वाढवून आणि सहानुभूती आणि समजूतदारपणा वाढवून उपाय शोधले जाऊ शकतात. आम्ही तुम्हाला तुमच्या निर्णय प्रक्रियेत पाठिंबा देऊ शकतो आणि तुमचा भावनिक भार कमी करू शकतो," रेमने उत्तर दिले. आत्मविश्वासाने मारिकोने रेमच्या सूचनेचा प्रयत्न करण्याचे ठरवले. तिने रेमचा नवीन अल्गोरिदम वापरून वर्षानुवर्षे वादग्रस्त समुदायांमध्ये मध्यस्थी केली. परिणाम आश्चर्यकारक होते. संघर्षाच्या दोन्ही बाजूंना त्यांच्या भावनांचा आदर करून तर्कशुद्ध तोडगा काढता आला. परिणाम झपाट्याने पसरले आणि REM ची प्रणाली जगभरात स्वीकारली गेली. लोकांचे जीवन लक्षणीय बदलले आहे, कमी भांडणे आणि संघर्ष आणि कमी भावनिक ओझे. मानवी भावनांचा आदर करत समस्यांवर इष्टतम उपाय देण्यासाठी हे AI साठी नवीन शक्यता उघडते. तथापि, मॅरिकोच्या हृदयात चिंतेची छटा कायम होती. एआय खूप शक्तिशाली आहे

114. लोकांचा रंग मयुमी तनाका ही टेलिव्हिजन जगतातील प्रसिद्ध पटकथा लेखक होती. तिच्या नाटकांनी सातत्याने उच्च प्रेक्षक रेटिंग मिळवले आहेत आणि त्यांच्या यशाचे रहस्य ''लोकांच्या भावना ऐकणे'' यात आहे. तिने जलद-वेगवान काळाशी जुळवून घेतले आणि रोमांचक आणि फालतू सामग्री वितरित केली, जास्त खर्च किंवा प्रयत्न न करता परिणाम साध्य केले. तिची कामे उत्कंठावर्धक आणि उत्कंठावर्धक घडामोडींनी वैशिष्ट्यीकृत होती आणि लोकांचे लक्ष वेधून घेण्यात यशस्वी ठरली. मात्र, मयुमीच्या हृदयात नेहमीच शून्यतेची छटा असायची. जरी दर्शकांचे रेटिंग उच्च होते, तरीही मला असे वाटले की माझ्यावर कायमची छाप सोडणारे थोडेच होते. तिची कामे पाहिल्यानंतर विसरणे सोपे होते, ते फक्त भावनिक उत्तेजक होते. इंटरनेटच्या वाढीमुळे, स्पर्धा तीव्र बनली आहे, आणि इतर माध्यमांकडे तिचे प्रेक्षक गमावू नयेत म्हणून मयुमी परिणामाभिमुख बनली आहे. तिने इंटरनेटवरील माहितीवर संशोधन केले आणि प्रेक्षकांना आवडेल असा रोमांचक मजकूर तयार करून त्यांना आकर्षित करण्याचा प्रयत्न केला. पण, गंमत म्हणजे, यामुळे प्रेक्षकांना आणखी कमी टीव्ही पाहावा लागला. जोपर्यंत ते हलके आणि रोमांचक आहे, तोपर्यंत तुम्ही ते इंटरनेटवर पाहू शकता. शिवाय, संशोधनाची सामग्री हा केवळ एक भाग होता जो रोमांचक आणि पसरलेला होता. बऱ्याच लोकांनी इंटरनेट ब्राउझिंगपेक्षा कितीतरी जास्त वेळ उदरनिर्वाहासाठी काम करण्यात घालवला. मयुमीला असे वाटले की तिला तिच्या जोडलेल्या मेंदूमध्येच खरे स्वरूप दिसत आहे आणि तिने जिवंत व्यक्तीची पार्श्वभूमी पाहण्याचा अजिबात प्रयत्न केला नाही. एके दिवशी मयुमीला एक पत्र आले. तिच्या कामाबद्दल कृतज्ञता व्यक्त करणाऱ्या चाहत्यांनी शब्दांसह एक प्रश्नही लिहिला होता. ``तुम्हाला खरच वाटतं की हे सर्वोत्कृष्ट काम आहे, जे तुम्हाला ते पुन्हा पुन्हा पाहावंसं वाटेल आणि प्रत्येक वेळी ते पाहताना भावना निर्माण होईल?' . जरी तिने नेहमीच यशाचा पाठलाग केला असला तरी, तिचा विश्वास असलेला हा मार्ग खरोखरच आहे का असा प्रश्न तिला पडू लागला. तिने पुनर्विचार करण्याचे ठरवले जे तिच्यासाठी अधिक महत्वाचे आहे: ती आतापर्यंत काम करत असलेल्या फालतू स्क्रिप्ट्स किंवा मानवी नाटके ज्यात सखोल मानवतेचे चित्रण होते. मयुमीने धाडसी निर्णय घेतला. त्याने आपली पूर्वीची शैली सोडून मानवतेच्या साराशी संपर्क साधणारी मानवतावादी लिपी लिहिण्याचा निर्णय घेतला. तिचा असा विश्वास होता की एखादे काम तयार करणे महत्वाचे आहे ज्याने कायमचा ठसा उमटवला असेल, जरी त्याचा अर्थ दर्शक रेटिंग सोडणे असेल. प्रत्येक वेळी तुम्ही ती पाहता तेव्हा भावना जागृत करणारी आणि तुम्हाला ती पुन्हा पुन्हा पाहण्याची इच्छा निर्माण करणारी कामे तयार करणे हे तिचे ध्येय होते. हा निर्णय

113. लोकांची शक्ती चाइल्ड अ ने सत्तेत असलेल्यांच्या बाजूने काम केले. त्यामुळे सत्तेत असलेल्यांचे घृणास्पद मार्ग तिने अनेक वेळा जवळून पाहिले होते. परिणामी, चाइल्ड अ चा विश्वास होता की एक दिवस जे लोक एकत्र येतील. खरेतर, इतिहासात असे काही वेळा आले आहेत की जेव्हा मोठ्या शक्तींनी लोकांवर राज्य केले, परंतु प्रत्येक वेळी लोक त्यांच्या शक्तीने त्यांना नियंत्रित करण्याचा प्रयत्न करणाऱ्यांना पराभूत करण्यासाठी एकजुटीने उभे राहिले इंटरनेटच्या युगात, लोकांना एकत्र आणणे खूप सोपे झाले आहे थोड्या वेळाने, A ला हे समजले की हा फक्त एक अल्पकालीन आनंद आहे ऑनलाइन संघटित करणे निश्चितच सोपे होते, परंतु हल्ल्यांचे लक्ष्य तेच लोकांवर होते. ते तथाकथित होते विच-हंट परिस्थिती, आणि स्वतःला एक विचार, ``एकाच व्यक्तीवर एकाच वेळी हल्ला करण्याची साधने लोकांनी इतक्या सहजतेने मिळवली आहेत का? तिला समजले की लोक जाणूनबुजून एकमेकांना दुखावत आहेत, त्यांना हे पूर्णपणे समजले की दुसऱ्यावर हल्ला करणे ही सर्वात त्रासदायक गोष्ट आहे. म्हणून स्वातंत्र्याच्या नावाखाली त्यांनी लोकांना एकमेकांवर हल्ला करण्यास आणि एकमेकांना चिरडण्यास प्रोत्साहित केले. धूर्त अधिकारी ‘तुम्ही मोकळेपणाने बोलू शकता.’ असे आकर्षक प्रस्ताव मांडत होते. याचे कारण असे की, लोकांची एकजूट विरघळण्यासाठी त्यांनी लोकांचा ताण हलका करण्यासाठी एक जागा तयार केली. कारण त्यांना माहीत होते की लोकांना ही सेवा वापरणे सोपे जाईल. त्यांना आता फक्त काहीतरी वादग्रस्त बोलायचे होते. आजकाल, "तुम्हाला त्रास देण्यासाठी मला माफ करा" असे म्हणण्याची कृती शांतपणे सुरू आहे. विस्मृतीत मिटले, आणि गडबड करण्याचे धाडस करण्याचा एक ट्रेंड देखील आहे, जो ते रुजवण्याचा प्रयत्न करत होता, तिला माहित होते कारण ती एक सत्ताधारी व्यक्ती म्हणून जवळून पाहिली होती. संपूर्ण कल्पना पसरवायची होती. अराजकता आणते आणि लोकांची विचार करण्याची क्षमता लुटतात. शिवाय, हे खरे आहे की लोकांची एकजूट करण्याची क्षमता ही एक मोठी शक्ती आहे, एकजूट झाल्यानंतर, लोक एका जिवंत अस्तित्वासारखे फिरतात, ज्यामुळे त्यांना नियंत्रित करणे अशक्य होते. जितके जास्त लोक एकत्र येतील, तितकी प्रत्येक व्यक्ती बेजबाबदार बनते आणि त्यांची विचार करण्याची क्षमता गमावते, त्यांना शक्तीहीन बनवते, 'जेव्हा लोकांच्या सामर्थ्याचा उपयोग करण्याची वेळ येते तेव्हा ते ऐकत होते. सामग्री काही फरक पडत नाही, तुम्हाला फक्त एक मजबूत छाप सोडायची आहे.''

112. हार्ट 3 चाइल्ड ए तिच्या कामामुळे, तिचे लक्ष इतर सर्जनशील कामांकडे वळले, अशा वेळी बाल अ ला नेहमी आश्चर्य वाटायचे, ''हृदय आहे का?'' A-ko च्या आत्म्याला ती भावना विसरता आली नाही , A-ko चिंतेत होते ``मी पृथ्वीवर काय करू?'' A-ko ने इंटरनेटवर शोध घेतला, परंतु ती काम तयार करणाऱ्या व्यक्तीला भेटूनही अशी कोणतीही माहिती मिळाली नाही. तिने आपली कौशल्ये कशी व्यक्त करावीत या विचारात ती कमी पडली, तिला योग्य प्रमाणात काम मिळू लागले तिच्या मनाने आणि शेवटचा उपाय करण्याचा निर्णय घेतला, चला AI ला विचारूया.'' असा विचार केला की एआय हृदय आणि आत्मा समजू शकेल, म्हणून तिने एआयला विचारण्याचा प्रयत्न केला, ''मी तयार करण्यासाठी काय करावे. एक काम ज्यामध्ये हृदय आणि आत्मा आहे?'' एआयने उत्तर दिले, ''होय, मी उत्तर देईन ते तुमचे अनुभव आणि तुम्ही जे अनुभवले आणि जसे आहे तसे वाटले.'' ए-को प्रश्न विचारत राहिला. ``पण प्राप्तकर्त्याला ते नको होतं.`````हो, मी तुला उत्तर देईन जेव्हा तू इतर लोकांची काळजी घेशील. प्रथम, आपले हृदय जसे आहे तसे व्यक्त करा आणि नंतर आपल्याला फक्त समायोजन करावे लागेल, आणि इतर गोष्टी आहेत...'' ए-कोने विचार केला, ''मी पाहतो! बघा!'' ए-कोला विचित्रपणे खात्री पटली तेव्हापासून, ए-कोचे कार्य जगू लागले आणि अनेकांना प्रभावित केले आणि शेवटी ओळखले गेले. इंटरव्ह्यूमध्ये ए-कोला प्रश्न विचारण्यात आला होता की, तू आता अशा प्रकारची आत्मा ढवळून काढू शकतोस का?'' ए-कोने उत्तर दिले, ''हो, मी ते कसे करायचे ते शिकवले .'' त्या क्षणी, प्रेक्षक कार्यक्रमस्थळी पोहोचले, हवेत एक शांतता पसरली होती.. टीप: ज्या युगात वेग वाढला आहे, फक्त तंत्राने पुढाकार घेतला आहे आणि हृदय नाहीसे झाले आहे.

``हेही वेगळं आहे.'' आत्तापर्यंत ए-कोने अनेक वेगवेगळ्या गोष्टी करून पाहिल्या आहेत. पण मी काहीही केले तरी मी कधीच समाधानी झालो नाही. असाच एक दिवस. अचानक, ए-कोला तिला संतुष्ट करण्याचा एक मजबूत हेतू सापडला. आणि त्यासाठी त्याला पैशांची गरज होती. ``मी काहीही केले तरी ते साध्य करीन.'' ए-को ते ध्येय साध्य करण्यासाठी काहीही करेल. त्यासाठी त्यांनी सर्व संकटे सोसून जीवनातील सर्वस्वाचा त्याग केला आहे. एके दिवशी ए-को गंभीर आजारी पडला. A-ko विचार केला. ``माझी संधी शेवटी आली आहे.'' शेवटी, ए-कोने तिचे ध्येय साध्य केले. ``आता मी शांतपणे मरू शकेन...'' चाइल्ड ए अशा देशात गेली की ज्याने इच्छामरणाची परवानगी दिली आहे आणि तिने आपले ध्येय साध्य केल्याचे समाधान आहे जीवनात ते तुमच्या परिस्थितीवर आणि व्यक्तिमत्वावर अवलंबून असेल पण तुम्ही तुमचे संपूर्ण आयुष्य इच्छामरणासाठी वाहून घेतले तर काय होईल? "मेनू" साठी -> आता तुमच्यासाठी सर्वोत्तम असलेले सजगता आणि ध्यान मेनू पहा

अ ला काळजी नव्हती. तथापि, तो वेडा आशावादी नव्हता. A चे मन स्पष्ट होते आणि त्याने नकळत सर्व काही मोजले होते, त्यामुळे त्याला काळजी करण्याची गरज नव्हती. विशेषत: नातेसंबंधांमध्ये, त्याने इतरांना लक्षात न घेता नियंत्रित कसे करावे हे शिकले आहे. परिणामी, परस्पर संबंधांमध्ये कोणतीही समस्या नव्हती. ए समोरची व्यक्ती काय विचार करत आहे हे वाचण्यास सक्षम होते. तथापि, मला काळजी करण्याची गरज का आहे याची मला कल्पना नव्हती. जरी त्याने समस्यांबद्दल विचार केला असला तरी, त्याला कधीही त्याचा त्रास झाला नाही, म्हणून तो इतरांच्या भावना समजून घेण्यास कमी सक्षम होता. तरीही, मला लोकांना कसे आकर्षित करायचे हे माहित होते, त्यामुळे ही समस्या नव्हती. लोकांना नेहमीच अ मध्ये रस होता आणि अ ला सत्ता दिल्यास काय होईल याबद्दल ते उदासीन होते. A ला जीवनाची अनमोलता समजली नाही, आनंदी राहण्यासारखे वाटते ते कमी आहे. नुसता जीव घेणं माझ्यासाठी चांगलं आहे का? ते नकारात्मक आहे का? कारण मी त्यावर आधारित निर्णय घेत होतो. A च्या तुलनेत B ला कोणतीही समस्या नव्हती. दुसऱ्या शब्दांत, B हा A च्या अगदी उलट होता. B ला समोरच्या व्यक्तीच्या वेदना चांगल्या प्रकारे समजल्या आणि सहानुभूती होती. परिणामी, इतरांनी तिला ``दयाळू, परंतु अस्वस्थ आणि कंटाळवाणे'' मानले आणि कोणीही तिच्याकडे लक्ष दिले नाही. जीवन मौल्यवान आहे हे बी ला अंतर्ज्ञानाने माहित आहे, त्यामुळे तिला शक्य तितके दुखापत होणार नाही याची तो काळजी घेत होता. जरी बी श्रीमंत किंवा यशस्वी नसला तरी त्याने त्याच्या सभोवतालच्या लोकांची कदर केली आणि आनंदी जीवन जगले. मात्र, बीच्या चिंतेला अंत नव्हता. कारण त्यांना इतर लोकांच्या समस्या त्यांच्या स्वतःच्या समजतात. थोड्या वेळाने... पडताळणीचे निकाल जाहीर झाले. दोन्ही परिणाम यशस्वी मानले गेले. A हा अंगभूत संगणक असलेला मानव होता आणि B हा संगणक अधिक माणसासारखा होता. जसजसा काळ पुढे सरकत जातो... बुद्धी गमावून बसलेली माणसं संगणक बनली आहेत, आणि ते मनाने संगणक वापरत आहेत. पुरवणी: कृत्रिम बुद्धिमत्ता अविकसित असेल तर शक्य होणार नाही असे एक दिवस उलट घडेल का याबद्दल मला आश्चर्य वाटते. जर मानव अशा युगाच्या शोधात असेल ज्यामध्ये ते कार्यक्षमतेचे वेड लावतील आणि त्यांची माणुसकी गमावतील, तर ते देखील होऊ शकते. पुढील... 111. उद्देश 1. इंटरप्रिटेशन "थिंकिंग गेम्स (फ्रंट) मेनू" साठी येथे क्लिक करा "सिक्रेट थिंकिंग गेम्स मेनू" साठी येथे क्लिक करा -> माइंडफुलनेस आणि ध्यान मेनू जो तुमच्यासाठी सर्वात योग्य आहे

109.Passion लहानपणापासूनच, A त्याच्या आत जळत असलेल्या उत्कटतेला दाबून टाकू शकला नाही. त्याच्या उत्कटतेने कधीकधी अनपेक्षित दिशानिर्देशांमध्ये विस्फोट होतो आणि त्याचे वाईट वर्तन अनेकदा लक्षात येते. आणि ती तीव्र भावना प्रौढ झाल्यावरही बदलली नाही. एके दिवशी अ, आपली आवड समाजाकडे वळवण्याचा निर्णय घेतला. त्यानंतर, त्यांनी उडी घेऊन राजकीय पदासाठी धाव घेण्याचे ठरवले. तथापि, भाषणादरम्यानही, A यांनी औपचारिक पोशाख घातला नाही आणि प्रासंगिक पद्धतीने वागले. त्याचे शब्द कठोर असले तरी खरे होते. "मला खोटेपणाचा तिरस्कार आहे! खोट्याने भरलेले हे वेडे जग बदला! कृपया मला तुमची शक्ती द्या!!!" या उत्कट रडण्याने लोकांच्या हृदयाला धक्का बसला आणि ए यशस्वीरित्या निवडून आले. राजकारणी झाल्यानंतरही अ ची वृत्ती अजिबात बदलली नाही. एके दिवशी, राजकारणी जमलेल्या पार्टीत ए. ए च्या कॉमेडियन मित्रालाही पार्टीसाठी आमंत्रित करण्यात आले होते. कॉमेडियनने अ च्या बायकोवर एक विनोद करून सगळ्यांना हसवले. त्याच क्षणी, अ मध्ये एक अनियंत्रित उत्कटता पुन्हा उठली आणि तो विनोदी कलाकाराकडे धावला. ''तुम्ही माझी किती चेष्टा करता याची मला पर्वा नाही, पण तुम्ही माझ्या पत्नीचा अपमान केलात हे मी खपवून घेणार नाही!!!'' विनोदी कलाकाराच्या गालावर चापट मारताच एक ओरडला. परिणामी, A ला हल्ल्यासाठी अटक करण्यात आली आणि हिंसा चुकीची मानली गेली म्हणून समाजातून काढून टाकण्यात आले. एक विचार. ''त्याला उठवायला ही एक प्रेमाची काठी असायची...'' ए च्या उत्कट भावनांनी कधी कधी लोकांची मने हलवली, तर कधी त्याला लोकांनी सोडून दिले. मग, एक दिवस... ''सर्व काही नियंत्रणात आहे...'' जेव्हा राजकारणी बी यांना अहवाल मिळाला तेव्हा तो हसत म्हणाला. ``हम्म, कुकुकुकू तू चांगलं काम केलंस, ते छान झालं.'' बी ने रचलेली ही योजना होती, जो अ च्या पतनाचा उद्देश होता. B कडे लोकांची दखल न घेता त्यांना भडकावण्यासाठी आणि भडकावण्यासाठी नेमलेले लोक होते. बी विचार केला. "तो खूप तापट होता. मी लोकांची फसवणूक करतोय हे तो कधी उघड करेल हे त्याला माहीत नव्हते. पण आता A लोकांचा शत्रू झाला आहे. मलाही माहीत नव्हते." मात्र, त्यांनी मनोभावे न्याय दिल्याचे समाधान होते. ''हिंसेची अजिबात गरज नाही...'' A चा आवेश कधी कधी लोकांच्या हृदयाला हादरवून सोडतो, तर कधी लोक त्याला सोडून देतात. त्याच्या उत्कटतेमुळे त्याच्यासाठी एक शोकांतिका आणि एक महाकाव्य नाटक होते. पूरक

108.Wordpress ची सुरक्षितता "काही प्रॉब्लेम नाही, बरोबर?" A-ko वर्डप्रेस सोबत एक साइट तयार करत असे, पण तिला वाटले की जर ती फक्त ब्लॉग लिहित असेल तर त्याचा काही संबंध नाही तथापि, प्रवेशाची संख्या वाढल्याने माझी चिंता हळूहळू वाढली: ``साइट यापुढे प्रदर्शित न झाल्यास काय?'' जर साइट काही काळ प्रदर्शित केली गेली नाही, तर अधिक प्रवेश आणि महसूल वाढेल. , अधिक नुकसान होईल शिवाय, A-ko ने अलीकडेच फक्त सदस्यांसाठी लेख लिहायला सुरुवात केली होती, त्यामुळे तिच्याकडे सुरक्षेचा गंभीरपणे विचार करण्याशिवाय पर्याय नव्हता. परिणामी, मी अगदी कमीत कमी असे करण्याचे ठरवले, जे काळजीपूर्वक थीम आणि प्लगइन्स निवडायचे होते, परंतु अगदी किरकोळ नसलेल्या आणि नियमितपणे अद्यतनित केलेल्या थीम निवडण्याच्या सोप्या मानकासह, मी निश्चितपणे तपासले आणि स्थापित केलेल्या थीम आणि प्लगइन तसेच वर्डप्रेस स्वतः अद्यतनित केले. याशिवाय, मी प्रत्येक फाईल आणि वापरकर्ता-विशिष्ट URL साठी प्रवेश परवानग्या तपासल्या, स्पॅम टाळण्यासाठी reCAPTCHA सादर केले. तथापि, हे सांगणे सुरक्षित आहे. की कोणतीही मर्यादा नव्हती. ए-कोला हे समजले पाहिजे की ती विनामूल्य काय करू शकते याला मर्यादा आहे. ``क्लाउड सेवा महाग आहेत, म्हणून मी वर्डप्रेस निवडला..." वर्डप्रेस विनामूल्य आहे ही प्रतिमा पूर्णपणे उलथून टाकली. टीप: वर्डप्रेसमध्ये अनेक गोष्टी आहेत. तो दिवसेंदिवस वाढत जातो. अर्थात, जर तुम्ही ते व्यवस्थित व्यवस्थापित केले आणि ऑपरेट केले तर ती वेगळी गोष्ट आहे... तुम्ही वर्डप्रेसच्या सुरक्षिततेकडे दुर्लक्ष करू शकता का? पुढील... 109. पॅशन 1. इंटरप्रिटेशन "थॉट गेम (फ्रंट) मेनू" साठी येथे क्लिक करा "बॅक थिंक गेम मेनू" साठी येथे क्लिक करा -> माइंडफुलनेस आणि ध्यान मेनू पहा जो तुमच्यासाठी आता सर्वोत्तम आहे

107.Wordpress चाइल्ड A च्या समस्यांबद्दल काळजी वाटत होती. ``हम्म, मला आश्चर्य वाटते की मी काय करावे...'' हे उपयुक्त थीम, प्लगइन आणि चाइल्ड अ वर्डप्रेस वापरते आणि सुरक्षा ही एक महत्त्वाची समस्या आहे होय, मला माहित होते की जर मी महत्त्वाच्या ग्राहक माहितीचा वापर करत असेन. फक्त कारण वर्डप्रेसमध्ये अनेक उपयुक्त थीम आणि प्लगइन्स आहेत, ती येण्यापूर्वीच ती सर्व काही स्थापित करू शकत नाही `त्या कारणास्तव, कमीतकमी, ते सतत अद्यतनित केले पाहिजे.'' म्हणून, A-ko ने शिफारस केली की थीम आणि प्लग-इन जे सोयीस्कर होते आणि जेव्हा तिने इन-लाइन साधन शोधण्याचा प्रयत्न केला, तेव्हा. ती जवळजवळ निश्चितपणे एक सशुल्क थीम किंवा प्लग-इन वापरून संपली. बहुतेक विनामूल्य लोकांमध्ये कार्यक्षमता कमी होती. ए-कोला स्वीकारण्याशिवाय पर्याय नव्हता, कारण विकास खर्च आवश्यक आहे मला असे वाटले, कारण मी एकामागून एक थीम आणि प्लग-इन विकत घेत होतो हे समजू शकले नाही. जरी त्यांच्यापैकी बहुतेकांकडे रिफंड पॉलिसी आहे, जर मला ती आवडत नसेल, तर मी मदत करू शकत नाही तिला वाटले की जर ती असे करत राहिली तर ती कधीही पूर्ण करू शकणार नाही. परिणामी, तिने CPL वापरण्याचा निर्णय घेतला. GPL तुम्हाला कमी किंमतीत थीम आणि प्लगइन्स मिळवू देते, परंतु ती थीम आणि प्लग समर्थित नाही -विक्रेते फक्त सपोर्ट आणि स्वयंचलित अपडेट्समधून पैसे कमवतात. ``तुम्ही फक्त प्रयत्न करत असाल, तर तुम्ही GPL सोबत का जात नाही?'' A-ko ने GPL वापरून पाहिल्यानंतर आणि ते आवडल्यानंतर तिने ते वापरण्यास सुरुवात केली. तथापि, अकोच्या मनात एक नवीन समस्या उद्भवली: जीपीएल थीम आणि प्लगइन्सची सुरक्षा समस्या `तुम्ही हे काळजीपूर्वक न पाहिल्यास, तुम्ही मोठ्या अडचणीत असाल. जीपीएल साइट्स शोधल्या, तर त्यापेक्षा जास्त जुन्या साइट्स होत्या त्या त्या साईट्स होत्या ज्या अद्ययावत न झाल्या होत्या असे आढळले की, GPL

106. चाइल्ड ए वर्डप्रेस वापरून एक साइट तयार करत होता आणि वाटले की वर्डप्रेसमध्ये मोठी क्षमता आहे, जे जवळजवळ काहीही करू शकते काहीही करा याचा अर्थ असा आहे की तेथे असंख्य गोष्टी कराव्या लागतील, शिवाय, तिने वर्डप्रेससह जितके अधिक विस्तृत बनवण्याचा प्रयत्न केला, तितकेच ते अधिक कठीण झाले. ``हे कितीही वेळ गेले तरी मला जे करायचे आहे ते मी करू शकणार नाही.'' म्हणून, ए-कोने एका विशेषज्ञला विचारले असता, समस्या लवकर सुटली ती किती आश्चर्यकारक होती हे पाहून मला खूप चांगले वाटले. मुलाला पुन्हा समस्या आली. ``आपण असेच चालू ठेवले तर आपण नेहमी लाल रंगात राहू.'' ए-कोने हे स्वतःच करायचे ठरवले, जरी त्याला बराच वेळ लागला. आता ती बऱ्याच समस्या सोडवण्यास सक्षम होती, तेव्हा अ-कोने स्वतःसारख्या अडचणीत सापडलेल्या ग्राहकांना मदत करण्यासाठी वापरण्याचे ठरवले मला धन्यवाद दिले कारण ती अशी होती, ए-कोला त्याच्या भावना दुखावल्या गेल्या होत्या स्पर्धकांची संख्या वाढण्याची काळजी होती, परंतु वर्डप्रेससह तयार करण्याचा मूळ उद्देश वेगळ्या दिशेने जाईल आणि वेळ न घेण्याचा आणि दुसऱ्याला ते करण्यास सांगण्याची दुविधा यामुळे काहीतरी तूट होते. अद्याप निराकरण झाले नाही. म्हणून, ए-कोने ती ज्या समस्यांवर काम करत होती त्या सोडवण्याच्या मार्गांची यादी तयार करण्याचा निर्णय घेतला जेणेकरून ती स्वतः त्या सोडवू शकेल

105. WP A सह वर्डप्रेस वापरून एक साइट तयार करून पैसे कमवण्याचा विचार करत होता, तथापि, त्याने जितके अधिक ज्ञान आणि अनुभव मिळवला, तितक्या जास्त गोष्टी त्याला दिवसेंदिवस कराव्या लागल्या आणि त्याने कमावलेली रक्कम कमी होती. गोष्टी नियोजित केल्याप्रमाणे होत नव्हत्या. एके दिवशी, A ला कल्पना आली की थीम आणि प्लग-इन विकणे फायदेशीर आहे. A ला कल्पना येईपर्यंत ही चांगली कल्पना होती, परंतु A ला प्रोग्राम विकसित करायचे नव्हते त्याला या विषयाचे ज्ञान नव्हते आणि त्याला ते शिकण्यात रस नव्हता, म्हणून त्याने जगभरातील अनेक व्यावसायिक होते जे त्याला कमी किंमतीत थीम विकसित करू शकत होते आणि त्याला हवे असलेले प्लग-इन मी त्यात गुंतवायचे ठरवले. मेहनतीचे सार्थक झाले, आणि मी तयार झालेल्या थीम्स आणि प्लगइन्स चांगल्या प्रकारे विकू शकलो. तथापि, एक समस्या उद्भवली. वर्डप्रेसचे जग वेगाने बदलत आहे. त्याशिवाय, हॅकर्सद्वारे लक्ष्य करणे सोपे होते, त्यामुळे नवीन कार्ये आणि सुरक्षा पैलू समाविष्ट करण्यासाठी ते वारंवार अद्यतनित करणे आवश्यक होते. शिवाय, अपडेट नसलेली उत्पादने यापुढे खरेदी केली जात नाहीत. , त्यामुळे प्रत्येक वेळी नवीन वैशिष्ट्ये आणि समस्या जोडण्यासाठी त्यांना अभियंत्यांना विनंती करावी लागत होती. पूरक माहिती: Wordpress फायदेशीर असू शकते हे खरे आहे का? वर्डप्रेस स्वतःच विनामूल्य आहे, त्यामुळे वापरकर्त्यांसाठी प्रारंभ करणे सोपे आहे आणि थीम आणि प्लगइन विकसक सर्व त्याचा प्रचार करत आहेत. हे एक अतिशय सोयीस्कर CMS आहे कारण त्यात वापरकर्त्यांसाठी पर्यायी वैशिष्ट्यांची संख्या वाढत आहे जोपर्यंत आपण अधिक त्याचा वापर करा, जितके तुम्ही मूळ उद्देशापासून दूर जाल... WPX - Wordpress (Front) Menu" "Back Thoughts" साठी येथे क्लिक करा.

104.SEO A 20 वर्षांहून अधिक काळ एसइओ ची चाचणी करत आहे. विविध चाचण्यांची पुनरावृत्ती करत असताना, चांगले आणि वाईट वेळ आले आहेत. अनेक पृष्ठे उच्च स्थानावर आली आहेत, आणि अनेक पृष्ठे असण्याचा कटू अनुभव क्षणार्धात नाहीसा झाला आहे. ए च्या अनुभवावरून, ज्याने हे अनेकवेळा अनुभवले आहे, शोध रोबोट जिंकण्याचा प्रयत्न करताना, मला समजले की स्ट्रॅटेजी सामग्री जितकी चांगली असेल तितक्या लवकर ते सोडवले जाईल. खूप वेळ घालवल्यानंतर, मी शेवटी एक परिणाम पाहण्यास सक्षम होतो आता मी त्याबद्दल विचार करतो, अल्गोरिदममधील बदलांनी परिस्थिती पूर्णपणे उलट केली आहे. पण नंतर मला जाणवले की ज्या लेखांमध्ये कोणतीही रणनीती नव्हती ते कायमचे शीर्षस्थानी प्रदर्शित केले गेले. याला समाप्त करा.'पुन्हा वारंवार केलेल्या रणनीती आणि प्रतिकारक उपायांनी अ संपुष्टात आले अल्गोरिदमच्या चढउतारांमुळे प्रभावित होत नाही. "मी पाहतो. त्याचा अर्थ काय होता, ``अनुभवावर आधारित तयार करा.'' तेव्हापासून, अनुभवाचे रूपांतर पैशात होत असल्याप्रमाणे, एका क्रमाने उच्च श्रेणी प्राप्त झाली. चढ-उतारांना कमी संवेदनाक्षम बनतात आणि स्थिर झाले आहेत, त्यामुळे इतका नफा झाला नाही. उदाहरणार्थ, सुविधा स्टोअरमध्ये खरेदी करण्याचा अनुभव कमी आहे आणि ट्रेंडमुळे काही कालावधीसाठी प्रवेशांची संख्या वाढली तरीही. , अ हे स्वयंसेवक म्हणून करत नसल्यामुळे अभ्यागत काही सेकंदातच निघून जाईल, कारण त्याला वाटले की हे यापुढे स्वीकारार्ह नाही, असे त्याला फक्त अनुभव होते नफा मिळवा. त्याच वेळी, मी कुठेतरी उत्पन्नाच्या शोधात ब्लॉगसह वेबसाइट चालवत आहे. तथापि, प्रत्येकजण शीर्षस्थानी प्रदर्शित झाल्यास काय होईल? विशेषतः, सर्व साइट्स ज्या मुख्यतः फायद्यासाठी आहेत त्या शीर्षस्थानी प्रदर्शित केल्या जातात. तसे झाले तर बहुतेक लोक जाहिराती थांबवणार नाहीत का?

103.विविधता एक निर्माता म्हणून, सुदैवाने, या दिवसात आणि युगात, जर तुम्ही इंटरनेटवर शोधले, तर त्याला गैरसोयीचे काही वाटले नाही जे लेखक आधीच चांगले विकत होते ते चांगले आहे, परंतु मला अशा लेखकांकडून सूचना देखील मिळाल्या आहेत ज्यांची विक्री चांगली झाली नाही. अ प्रथम बाहेर पडू शकला कारण त्याच्याकडे आधीच ट्रॅक रेकॉर्ड होता आणि वातावरण होते. याव्यतिरिक्त, लोक जमलेल्या साइटवर जाऊन, मी लगेच पाहू शकलो की कोणते शब्द वापरले जात आहेत आणि कोणते ट्रेंडिंग आहे, म्हणून मी ते सक्रियपणे समाविष्ट करण्यास सुरुवात केली. ``हा एक सोपा विजय आहे.'' तो आपले दैनंदिन जीवन अशा प्रकारे जगत असताना, ए जलद हुशार होता आणि विकल्या गेलेल्या वस्तू बनवण्यासाठी तो ओळखला गेला. एके दिवशी, एका विशिष्ट ट्रिगरमुळे, अ ला त्या वास्तवाकडे पहावे लागले ज्याकडे तो तोपर्यंत दुर्लक्ष करत होता. ती मौलिकता होती. ए या निकषांवर आधारित आहे की ते फक्त मनोरंजक असणे आवश्यक आहे, फक्त विक्री करणे आवश्यक आहे, फक्त चांगले प्राप्त करणे आवश्यक आहे आणि केवळ भावनांना उत्तेजन देणे आवश्यक आहे आणि मानवी प्रेक्षक आहे हे पूर्णपणे विसरले आहे. A साठी, सर्व काही माहितीपेक्षा अधिक काही नाही म्हणून पाहिले गेले. आधीच, A यापुढे जीवनाची उबदारता अनुभवू शकत नाही. तिथे अ, त्याचे भूतकाळातील विचार आठवले. या दिवसात आणि युगात, व्यक्तिमत्त्वाचे मूल्य आहे आणि विविधतेभोवती फिरत आहे. ``मी आयुष्यभर सुरक्षित राहीन.'' त्याला खात्री होती की कथा घेऊन येण्याबद्दल आपल्याला कधीही काळजी करण्याची गरज नाही आणि ती लक्ष वेधून घेईल. तथापि, त्या वेळी, A ने तसे केले नाही. लक्षात घ्या की त्यात काहीही जीव नाही. ती सर्व क्षुल्लक कामे होती ज्याने केवळ वरवरच्या भावनांना चालना दिली. A ला वाटायचे, ''मूर्ख लोकांचा वेळ चोरणे सोपे आहे, त्यामुळे जर तुम्ही आकड्यात परिणाम दाखवलात तर काही अडचण येणार नाही.'' A चे काम फक्त लोकांना उत्सुकता निर्माण करण्यासाठी तयार केले गेले होते की पुढे काय होईल. सामग्रीची गुणवत्ता दुय्यम बनली. हे काम मिळवणाऱ्याला आपली एकप्रकारे फसवणूक झाली आहे असे वाटले, पण ते कबूल करायचे नसल्यामुळे त्याचा खोलवर विचार न करता पुढील कामासाठी विचारणा करत राहिली. तथापि, जर त्याला ते आवडत नसेल, तर तो तणाव कमी करण्यासाठी सर्व शक्तीने हल्ला करेल. ए हाच उद्देश होता तो क्षणात जगण्याचा अर्थ असा होता की ते फक्त त्या क्षणासाठीच चांगले आहे आणि ते फक्त त्या क्षणासाठी धरून राहणे ठीक आहे. मला ते कळण्याआधी मी नेहमी माझ्या वाचकांच्या मनःस्थितीबद्दल विचारत होतो. परिणामी, प्राप्तकर्त्याच्या हे लक्षात आले आणि त्यांनी ए वर जोरदार हल्ला केला.

102. मिलेनियम A एक जग जेथे मुले मुक्त आहेत. हे असे जग होते जिथे पैशाची गरज नव्हती. लोकांना आता दैनंदिन गरजा तसेच मनोरंजनासह आवश्यक असलेल्या सर्व गोष्टी मिळू लागल्या होत्या. ते मिळवण्यासाठी एकच अट आहे. हे फक्त माझ्या जीवनाबद्दल आणि विचार पद्धतींबद्दल माहिती प्रदान करते. या माहितीचा वापर जीवन अधिक आरामदायी करण्यासाठी डेटा म्हणून केला जातो आणि ती केवळ संगणकाद्वारे प्रक्रिया केली जात असल्याने, आपल्या गोपनीयतेचा गैरवापर होत असल्याची काळजी करण्याची गरज नाही. याव्यतिरिक्त, प्रत्येक व्यक्तीला आरामदायक जीवनशैली प्रदान केल्यामुळे गुन्हेगारी मोठ्या प्रमाणात कमी झाली. पैसा अस्तित्वात नसल्यामुळे, लोकांना यापुढे इतर लोकांच्या देखाव्याबद्दल काळजी करण्याची गरज नव्हती आणि त्यांना स्वतःला, त्यांच्या प्रियजनांना, प्राण्यांना आणि गोष्टी अधिक आनंददायक आणि आरामदायक बनवण्यासाठी काम करण्यात आनंद झाला. ए-को कादंबरी लिहित होती, पण तिने हे पैशासाठी किंवा प्रसिद्ध होण्यासाठी केले नाही, तर फक्त तिच्याबद्दल काळजी असलेल्या लोकांना त्याचा आनंद देण्यासाठी केले. इतर लोकांनाही ते आवडले आणि ते खूश झाले. जेव्हा मी एखाद्याला आनंदी करू शकलो तेव्हा योग्य सामग्री घेऊन येण्याचा त्रास नाहीसा झाला आणि त्याची जागा आनंदाने घेतली. ए-को विचार केला. ``आता, आज मी कशाची काळजी करू?'' तेथे मला कशाची काळजी करायची हे निवडण्याचे स्वातंत्र्य होते. अतिवास्तववादी खेळ आणि चित्रपट देखील विनामूल्य वितरित केले गेले, त्यामुळे रोमांच, उत्साह, हशा आणि रोमान्सची कमतरता नव्हती. मी फक्त ते पाहू शकत नाही, तर मी माझ्या संपूर्ण शरीराने ते अनुभवू शकलो, म्हणून मी ते मुक्तपणे अनुभवू शकलो आणि त्याचा पुरेपूर आनंद घेऊ शकलो. A-ko ला माहितीपट देखील आवडले, म्हणून तिला ते पाहण्याच्या आणि त्यांच्याबद्दल अनुभव घेण्याच्या अनेक संधी होत्या. "हम्म. खूप पूर्वी, गोष्टी खूप कठीण होत्या. उदाहरणार्थ... अशी काही ठिकाणे होती जिथे मी विश्वास ठेवत असे मित्र त्यांच्या नावाशिवाय हृदयविकाराच्या गोष्टी लिहून ठेवत असत. यापुढे कोणीही माझ्यावर विश्वास ठेवणार नाही हे आश्चर्यकारक नाही.", तो म्हणाला. तो अनुभवातून जात असताना खोल भावनेने. एके दिवशी, ए-को आधीच XNUMX वर्षांचा होणार होता. ए-को तिच्या आयुष्याकडे वळून बघत म्हणाला. ``जेव्हा मी याचा विचार केला, तेव्हा डोळ्यांच्या पालटात वेळ निघून गेला आता मी कधी मरणार आहे याचा विचार करायला हवा. शेवटी, जर तुम्ही जीवनातून कधी थकलात, तर तुम्ही नेहमी पुनर्जन्म घेऊ शकता आणि सुरवातीपासून सुरुवात करू शकता. पूरक टीप: जर तुम्ही पूर्वीच्या समान मूल्यांच्या गोष्टी पाहिल्या, तर तुम्ही असे म्हणू शकता की गोष्टी स्वतःची पुनरावृत्ती करत राहतात. जगभरातून माहिती गोळा करणारे Google चे सर्च इंजिन कितीही प्रगत असले तरी, याआधी लोकांना कधीच वाटले नसेल अशा गोष्टीचे उत्तर कधीच समोर येणार नाही. शेवटी, ते फक्त भूतकाळातील लोकांची माहिती गोळा करत आहेत. सध्या, आम्ही अजूनही सिस्टम विकसित करण्यासाठी लोकांचा वापर करत आहोत.

101-प्रेम 3 एका मुलाचे काम लोकांना दुखावण्याचे होते. गुपचूपपणे करण्याऐवजी, तुम्ही मोठ्या संख्येने लोकांसमोर जेवढे उघडपणे वेदना द्याल, तितके जास्त तुम्हाला मोबदला मिळेल. एवढेच नव्हते. ए-कोलाही दुखावण्याची गरज होती. आणि त्यासाठी तंत्रही आवश्यक होते. वेदना होत असताना, तुम्हाला ते शक्य तितके चमकदार करावे लागेल आणि कोणतेही दुष्परिणाम टाळावे लागतील. मला दुखापत होत असताना, मला शक्य तितक्या वेदना सहन कराव्या लागल्या आणि काहीही मागे न ठेवण्याचा प्रयत्न करा. अ-कोला तिच्या मनापासून ही नोकरी आवडली. ते हिंसेची देवाणघेवाण करत असल्यासारखे दिसत असले तरी आतमध्ये ते प्रेमाने भरलेले होते. दुखावणारी व्यक्ती आणि दुखावलेली व्यक्ती दोन्ही दयाळू असतात. त्याला खलनायकाची भूमिका करावी लागली तेव्हाही हे खरे होते. एक क्षण आला जेव्हा ए-कोला वाईट वाटले. केवळ दिसण्यावर आधारित हा एक निर्दयी राग होता. तरीही, ए-कोने तिचे शरीर जोपर्यंत टिकेल तोपर्यंत तिला आवडते हे काम करण्याचा निर्धार केला होता, असा विश्वास होता की ``एखाद्या दिवशी लोक समजतील''. त्याच्या व्यवसायाचे नाव ``व्यावसायिक कुस्तीगीर'' आहे टीप: प्रत्येकाच्या वेगवेगळ्या दुहेरी बाजू असतात. यापैकी एक म्हणजे संशयास्पद असण्याचा आणि पडद्यामागे पाहण्याचा पैलू आहे कारण आपण फसवू इच्छित नाही. त्याच वेळी, खोलवर विचार न करता वरवरच्या छापांच्या आधारे निर्णय घेण्याकडेही त्याचा कल असतो. साराद्वारे पाहण्याची क्षमता म्हणजे रहस्य उघड करणे आणि न्यायाची भावना बाळगणे? की उघड्या डोळ्यांना न दिसणारी पार्श्वभूमी बारकाईने पाहण्याची बाब आहे? कदाचित हीच गोष्ट असेल. जोपर्यंत सार पाहण्याचा प्रयत्न करतो तो मन पूर्वग्रहाने भरलेला नाही... पुढील... 102. मिलेनियम 1. व्याख्या "थॉट गेम (फ्रंट) मेनू" साठी येथे क्लिक करा "बॅक थिंक गेम मेनू" -> साठी तुम्ही आता परिपूर्ण माइंडफुलनेस आणि ध्यान मेनू पहा